۱۳۹۳ دی ۲, سه‌شنبه

مافی مرۆڤ لای ئێمه‌و، لای ئه‌وان!


ماوه‌یه‌ک له‌مه‌وبه‌ر هاووڵاتییه‌کی ره‌شپێستی ئه‌مریکایی له‌ تێک‌‌هه‌ڵچوونێک له‌ گه‌ڵ پۆلیسێکی وڵاته‌که‌ی‌دا کوژرا. دوای ئه‌و ڕووداوه،‌ خه‌ڵکی زۆربه‌ی شاره‌گه‌وره‌کانی ئه‌مریکا دژی ره‌فتاری توندوتیژئامێزی پۆلیس، ناڕه‌زایه‌تییان ده‌ربڕی‌و  ئه‌و کردوه‌وه‌ی پۆلیسیان شه‌رمه‌زار کرد. لووتکه‌ی خۆپیشاندان و ناڕه‌زایه‌تییه‌کانی خه‌ڵکی ئه‌مریکا ئه‌و کاته‌ بوو که‌ دادگا بڕیاری بێتاوانیی پۆلیسه‌که‌ی دا و حوکمی ئازادیی درا. 
 لێره‌دا من ناچمه‌ سه‌ر ورده‌کاری ئه‌م ڕووداوه‌ که‌ له‌ ئه‌مریکا ڕووی داوه‌ ‌و‌ بووه‌ هۆی ئاڵۆزی له‌ شاره‌کانی ئه‌مریکا و دواتریش لێکدانه‌وه‌ و ته‌فسیری جۆراوجۆری لێکه‌وته‌وه‌. ئه‌وه‌ی له‌م به‌شه‌ی‌دا جێی سه‌رسووڕمان بوو‌‌ میدیا و ڕا‌گه‌یه‌نه‌کانی ڕێژیمی ئێران بوون که‌‌ به‌ جۆرێک مه‌سه‌له‌که‌یان باس ده‌کرد و گه‌وره‌ کردبووه‌وه‌، ده‌تگوت له‌ وڵاته‌که‌ی خۆیان ‌دا هه‌رگیز تاوانی له‌م‌چه‌شنه‌ به‌ ده‌ستی به‌رپرسان و مه‌ئموورینی ڕێژیمه‌که‌یان ڕووی نه‌داوه‌! 
بۆ ئێمه‌ی باوه‌ڕمه‌ند به‌ ماڤی مرۆڤ سه‌رنجڕاکێشه‌ و هه‌میش جێی خۆشحاڵییه‌ که‌ ده‌بینین مافی مرۆڤ له‌ نێو کۆمه‌ڵگه‌ جۆراوجۆره‌کان‌دا چ گرنگییه‌کی هه‌یه‌و کوژرانی مرۆڤێک ده‌توانێ کاریگه‌ری گه‌وره‌ له‌سه‌ر ئه‌منییه‌تی وڵاتێک دابنێ‌. له‌ زۆر وڵات‌دا  خه‌ڵک ئه‌و مافه‌یان هه‌یه‌ دژی توندوتیژییه‌کانی پۆلیس‌و به‌رپرسانی ئه‌منییه‌تیی وڵاته‌که‌یان به‌ هه‌ر بیانوویه‌ک بێ ئازاری خه‌ڵک بده‌ن، یان بکوژن، بێ ترس  بێنه‌ شه‌قام‌و خۆپیشاندان بکه‌ن و له‌ به‌رابه‌ر ئه‌و هێزه‌ی که‌ پارێزه‌ری گیان‌و ماڵی خه‌ڵکی وڵاته‌که‌یانن، ڕاده‌وه‌ستن و بۆ دیفاع له‌ مافی ئینسانه‌کان هیچ بیانوویه‌ک قه‌بووڵ ناکه‌ن. زۆر جار خه‌ڵکانی باوه‌ڕمه‌ند به‌ماڤی مرۆڤ، ده‌سه‌ڵاتی وڵاته‌که‌یان ناچار کردوه‌ داوای لێبورن له‌ خه‌ڵک بکه‌ن یان وا هه‌بووه‌ به‌رپرس یان به‌رپرسانێکی پایه‌به‌رز ناچار بوون ده‌‌ست له‌ پۆسته‌که‌یان بکێشنه‌وه‌. 
به‌ڵام له‌ هه‌مان کاتیش دا که‌ بیر له خۆمان‌و ‌ خه‌ڵکی وڵاتی ئێران ده‌که‌مه‌وه‌ دڵته‌نگ ده‌بم که‌ له‌ سه‌ده‌ی بیست‌و یه‌ک‌دا‌و له‌ ژێر سێبه‌ری جاڕنامه‌ی مافی مرۆڤ‌دا، ده‌بینین ڕۆژانه‌ له‌ لایه‌ن ئه‌و هێزانه‌ی به‌و ‌ناوه‌ی ئه‌منییه‌تی وڵات ده‌پارێزن! کوشتنی ئینسانه‌کان وه‌ک ئاو خواردنه‌وه‌ وایه‌! ‌ و خه‌ڵک نه‌ک پێی داناچڵه‌کن، به‌ڵکوو بۆشیان پرسیار نیه‌ تا بێنه‌ شه‌قام و ئێعتڕاز ده‌ربڕن‌و بڵێن بۆ و به‌ چ تاوانێک؟  زۆرجار‌ پێچه‌وانه‌که‌یمان دیوه‌، زۆرن ئه‌و خه‌ڵکانه‌ی له‌ شاره‌کانی ئێران شاڵاو ده‌به‌ن بۆ ‌شه‌قامه‌کان نه‌ک بۆ ناڕه‌زایه‌تی ده‌ربڕین له‌ کوشتاری مرۆڤه‌کان، به‌ڵکوو به‌داخه‌وه‌‌ ده‌چن بۆ سه‌یری گیان لێسه‌ندنی ئینسانه‌کان له‌ لایه‌ن ده‌سه‌ڵاته‌وه‌! (بڕواننه‌ وێنه‌ی "اعدامهای خیابانی")

له‌ وڵاته‌که‌ی ئێمه‌ بۆ که‌س ده‌نگی ئه‌و که‌سانه‌ نابیسێ که‌ خوازیاری به‌ ئازدیی ژیانن، به‌ڵام له‌ لایه‌ن ده‌سه‌ڵاته‌وه‌ ئازادییان لێ سه‌ندراوه‌؟ زۆر ئازاراوییه‌ له‌ سه‌روبه‌ندی ڕۆژی جیهانیی مافی مرۆڤ دا زیاتر له‌ 25 زیندانیی سیاسیی کورد له‌ده‌ست بێمافییه‌کانیان له‌ نێو زیندانه‌کان مان له‌ خواردن ده‌گرن، به‌ڵام که‌س ده‌نگی مافخوازییان نابیسێ‌‌‌ ‌و بێن هاواریان تێکه‌ڵ به‌ هاواری ئه‌م ئینسانانه‌ بکه‌ن! له‌ حاڵێک‌دا سه‌رۆک‌کۆماری ده‌وڵه‌تی به‌ناو "تدبیر" زۆر بێشه‌رمانه‌ ڕووبه‌ هه‌واڵنێره‌ خاریجییه‌کان ‌ده‌ڵێ، "ئێمه‌ له‌ ئێران زیندانیی سیاسیمان نیه‌"!  ده‌سه‌ڵات دیاره‌ چ ده‌سه‌ڵاتێکه‌! به‌ڵام  خه‌ڵک ئه‌گه‌ر هه‌ستیان به‌ بوونی ڕۆڵه‌ زیندانییه‌ سیاسییه‌کانیان بکردایه‌‌و  ئازایه‌تی و شه‌هامه‌تی ده‌نگ هه‌ڵبڕینیان هه‌بوایه‌، ده‌بوو له‌م قسه‌یه‌ی حه‌سه‌ن رووحانی وه‌ده‌نگ بهاتنایه‌ بیانگوتایه‌ به‌ڵگه‌مان هه‌یه‌ بۆ ئه‌م درۆیه‌! 
بۆ که‌س تراژیدیای کوشتاری ئه‌و کۆڵبه‌رانه‌ نابینێ که‌ بۆ په‌یداکردنی بژیوی ژیانی خاو وخێزانیان ‌ڕێگای مردن ده‌گرنه‌به‌ر و به‌بێده‌نگی له‌سه‌ر سنووره‌کان به‌ تفه‌نگی به‌ناو پارێزه‌رانی سنووری وڵاته‌که‌یان، گیانیان لێ ده‌سه‌ندرێ؟ ئه‌ی ئه‌گه‌ر ئه‌مه‌ تراژیدی پێشێل کردنی مافی مرۆڤ نیه‌ چی دیکه‌ ده‌توانێ له‌وه‌ تراژیدیاتر بێ؟ ....
 بۆ که‌س گوێی له‌ ده‌نگی به‌ژانی ئه‌و ژنانه‌ نیه‌ که‌ به‌تاوانی "بێ‌حیجابی" ئه‌سید باران کراون؟ له‌هه‌مووی ترسناکتر به‌رپرسانی پایه‌به‌رزی ڕێژێمی ئێران دیسان بێشه‌رمانه‌ ده‌لێن له‌ هه‌موو کۆمه‌ڵگه‌یه‌ک‌دا ئه‌م ڕووداوانه‌ ڕووده‌ده‌ن، به‌ڵام عه‌واملی ئیستکبار! له‌ ئێمه‌ی گه‌وره‌ ده‌که‌نه‌وه‌! 
ئایا ئوپۆزیسیۆنی ئێرانیی خاریجنشین که‌ ته‌حه‌مولی پێشێلکردنی مافی مرۆڤ له‌ هیچ وڵاتێکیان نیه‌‌و بۆ قسه‌کردن له‌سه‌ر مافی مرۆڤی وڵاتانی دیکه‌ وه‌پێش خه‌ڵکانی مافخوازی جیهان که‌وتوونه‌وه‌! ناتوانن ده‌نگی بێمافییه‌کانی خه‌ڵکی وڵاته‌که‌ی خۆیان به‌ گوێی ته‌واوی بنه‌ماڵه‌ی ڕێکخراوی نه‌ته‌وه‌یه‌کگرتووه‌کان بگه‌یه‌ن‌و هاوار بکه‌ن ئایا جاڕنامه‌ی جیهانیی مافی مرۆڤ ته‌نیا نووسراوه‌یه‌کی سه‌ر کاغه‌زه‌؟!  یان خه‌ڵکانی وڵاتی‌ ئێمه‌ شایسته‌ی ئه‌و مافه‌ نین که‌ پێی ده‌ڵێن مافی مرۆڤ؟ 
هه‌موو ساڵێک له‌ لایه‌ن ڕێکخراوی مافی مرۆڤی نه‌ته‌وه‌ یه‌کگرتووه‌کانه‌وه‌، یه‌کێک له‌و وڵاتانه‌ی به‌ پێشێل کردنی مافی مرۆڤ تاوانبار ده‌کرێ،  ڕێژیمی کۆماری ئیسلامیی ئێرانه‌. به‌ڵام هیچکات به‌هۆی پێشێل کردنی مافی مرۆڤه‌وه‌ ئه‌و ڕێژیمه‌ ته‌حریمی نه‌خراوه‌ته‌سه‌ر‌و ئه‌و باسه‌ نه‌بۆته‌ باسێکی جیددی له‌ نێوان ئێران و دنیای ڕۆژئاوا‌دا.  وتووێژه‌کانیش له‌ نێوان ئێران‌و وڵاتانی رۆژاوا‌دا ته‌نیا پێوه‌ندیی به‌ مه‌سه‌له‌ی ناوکی ئێرانه‌وه‌ بووه‌‌و پرسی مافی مرۆڤ که‌وتۆته‌ بن هه‌موو پرسه‌کانی دیکه‌وه‌. هه‌ر بۆیه‌ ئه‌و ڕێژیمه بۆ مانه‌وه‌ی خۆی له‌ ده‌سه‌ڵات‌دا‌ زۆر بێباکانه‌ له‌ نێو وڵاته‌که‌ی خۆی‌دا درێژی به‌ جینایه‌ت‌و کردوه‌ دژی ئینسانییه‌کانی داوه‌ له‌ دژی ئازادیخوازن‌و نه‌ته‌وه‌ جۆراوجۆره‌کانی ئێران به‌تایبه‌تی نه‌ته‌وه‌ی کورد له‌ ئێران. 
10ی دیسامبر ڕۆژێکه‌ که‌ له ‌ڕۆژمێری ڕێکخراوی نه‌ته‌وه‌ یه‌کگرتووه‌کان‌دا به‌ ڕۆژی جیهانیی مافی مرۆڤ ناوی لێ‌نراوه‌. 66 ساڵ له‌مه‌وبه‌ر له‌و ڕۆژه‌دا به‌یاننامه‌ی جیهانیی مافی مرۆڤ به‌ په‌سندی وڵاتانی ئه‌ندامی رێکخراوی نه‌ته‌وه‌ یه‌کگرتووه‌کان گه‌یشت تاکوو ببێته‌ بنه‌مایه‌کی جیهانی بۆ رێزگرتن له‌ مافی ئینسانه‌کان، به‌ڵام به‌داخه‌وه‌ به‌رژه‌وه‌ندییه‌ ئابوورییه‌کانی زلهێزه‌کانی ڕۆژاوا ئه‌م په‌سه‌ندکراوه‌ جیهانییه‌ی هیچکات وه‌ک کارتێکی فشار بۆ سه‌ر ڕێژیمی ئێران به‌کار نه‌هێناوه‌.  ئه‌مساڵێش وه‌ک ساڵانی ڕابردوو، له‌ کاتێک دا یادی ئه‌و ڕۆژه‌ کرایه‌وه‌، که‌ به‌رپرسان‌و ده‌سه‌ڵاتدارانی ئێران  تاوانبارن به‌ پێشێل کردنی مافه‌کانی مرۆڤ به‌ڵام وتوێژه‌ناوکییه‌کان له‌ گه‌ڵ ڕۆژئاوا که‌یسی مافی مرۆڤی له‌ ئێران سپاردوه‌ به‌ مێژوو!   
کوێستان فتووحی

۱۳۹۳ آذر ۱۲, چهارشنبه

ارزش حقوق‌بشر نزد آنها


امروز حقوق‌بشر در جهان به یک ارزش بدل گشته و هر رژیم ودولتی که حقوق انسانها را محترم نشمارد در نظر افکارعمومی جهان رژیم محکومی بوده و به عنوان ناقص حقوق بشر نگریسته می‌شود. سالانه ازسوی سازمان جهانی حقوق‌بشر، عملکرد رژیمها ودولتها درخصوص حقوق انسانها مورد ارزیابی قرارمی‌گیرد. اگر در کارنامه‌یشان موردی ازنقص حقوق بشر وجودداشته باشد، به آنها اطلاع داده می‌شود. یکی از رژیمهایی که بطورسالانه و به طورمداوم ازسوی سازمانهای جهانی مدافع حقوق‌بشر و بدلیل نقص حقوق‌ شهروندانش محکوم می‌گردد، رژیم جمهوری اسلامی ایران است.
نقص حقوق بشر در ایران امری سیستماتیک بوده وبا کلیت نظام ارتباط دارد جمهوری‌اسلامی ایران علاوه بر آنکه قانون اساسی‌اش مملو ازمواردی است که با مصوبات بین‌المللی منافات دارد، به شیوه‌های گوناگون دیگر نیز در جریان اداره‌ی جامعه‌، پرنسیپهای انسانی را نقص می‌کند. حاکمیت هرکشوری درمقابل امنیت زندگی شهروندان خود و نیز هر پدیده و بحران اجتماعی‌ای که درکشور سربرآورد مسئول است. بعنوان نمونه تازه‌ترین رویدادی که در کشور ایران مشاهده کردیم و در جریان آن در مدت یک ماه، 15زن در یک شهر به شیوه‌ای بسیار وحشیانه هدف حمله‌ی فرد یا افرادی قرارگرفته و بر روی آنها اسید پاشیده شده وجسمشان می‌سوزد، لیکن حاکمیت نه ‌تنها خود را درقبال این واقعه مسئول نمی‌داند، بلکه دم ‌ودستگاه و قانون عادلانه‌ای وجود ندارد تا به این فاجعه‌ی انسانی رسیدگی نماید. حاکمیت و رژیمی که بدون اعمال هیچگونه تبعیضی حافظ وغمخوار شهروندان خود باشد، درصورت وقوع رویدادی مشابه آنچه که در شهراصفهان روی داد، بلافاصله حالت اضطراری اعلام کرده وبمنظوریافتن عاملان این جنایت تمام هم و تلاش خود را بکار می‌گیرد. اما با توجه به ماهیت این رژیم بصراحت می‌توان گفت رفتاری که درایران نسبت به زنان اعمال می‌شود، نه ‌تنها مورد قبول حاکمیت می‌باشد، بلکه آمران وعاملان اینگونه رفتارها وابسته به همین حاکمیت می‌باشند، به همین دلیل مشاهدە می‌کنیم که جامعه‌ی ایران هر روز درگیر معضلات و بحرانهای تازه‌تری می‌گردد و مقامات رژیم نیز نه ‌تنها به فکر حل‌وفصل آنها نیستند، بلکه خود، عامل اصلی تمامی مصائب ومشکلاتی هستند که متوجه ایران می‌باشند، میزان انسانیت نزد رژیم ایران به میزان وفاداری افراد به نظام جمهوری اسلامی بستگی دارد!
رژیمهایی که خود را بی عیب ونقص، عادل و...و بطورخلاصه سمبل همه‌ی نیکی‌ها وطرف مقابل خود را خائن و خرابکار و دسیسه‌گرمی‌دانند، مطمئنا نمی‌توانند درقبال شهروندان خویش حاکمیتی دادپرورباشند، زیراهمواره با دیده‌ی تردید به مردم می‌نگرند. نظیرجمهوری‌اسلامی ایران که هیچگاه نتوانسته است درمقابل مردم خویش صادق وعادل باشد.
در پی هر رویداد و اتفاقی که در ایران روی می‌دهد، مسئولان رژیم درسخنان خویش چنین نشان می‌‌دهند که دادپرور و مطیع قانون و عاری از‌عیب و نقص هستند. اما چه‌ قانونی؟! تردیدی نیست که قوانین جمهوری‌اسلامی نه‌ تنها با جامعه‌ی امروز ایران هیچگونه همخوانی‌ای ندارد، بلکه با روند پیشرفت دنیای مدرن نیز در تضاد کامل قراردارد. به همین دلیل مردم حق خود می‌دانند که به کلیه‌ی قوانین و موازین جمهوری‌اسلامی گردن ننهند. فقط اشاره به قانون "حمایت ازخانواده" کافی است تا بگوییم قوانین این رژیم تا چه‌ اندازه با جامعه‌ی امروز ایران منافات دارد. قانونی که مالامال از نابرابری و بیعدالتی نسبت به زنان است؛ قانونی که به روشنی نشان می‌دهد برابری حقوقی انسانها را رعایت نکرده وحقوق آنها براساس جنسیت‌شان تعیین شدەاست و در این رتبەبندی هم مرد جنس اول است. به همین دلیل هم‌ هست که در ایران بسیارند مردانی که بدون هیچ ابایی به خود اجازه می‌دهند به شخصیت زنان بی‌احترامی و تجاوز نمایند.
علاوه برهمه‌ی اینها، رسانه‌های گروهی جمهوری‌اسلامی تحت لوای فرهنگ و تربیت اسلامی بطور دائم به تبعیض جنسیتی دامن می‌زنند. این امر نیز موجب گردیده که زنان ایران نه‌ تنها ازدست مأموران "امر به معروف و نهی از منکر" ، بلکه ازسوی مردان بیمار و روانی نیز در امان نباشند. روزنامه‌ها و نشریات ایران هر روز مملو از اخبار و گزارشاتی ‌هستند که از خشونتهای دهشتناک اجتماعی‌ای حکایت دارند که به دلیل عدم وجود یک قانون عادلانه در کشور، شمار آنها هر روز در حال افزایش است.
در رابطه با رویداد اسیدپاشی دراصفهان باید گفت که اگر رژیم جمهوری‌اسلامی یک رژیم مردمی می‌بود، می‌بایست همچون یک فاجعه‌ی انسانی با آن برخورد کرده و پیش از هر چیز از مردم ایران و بویژه زنان این کشور پوزش می‌طلبید. زیرا حاکمیت هر کشوری در قبال جان وامنیت مردم آن کشور مسئول است. اما قتل انسانها ازدیدگاه سردمداران رژیم امری است بدیهی. به همین دلیل به جای آنکه خود را مسئول حفظ جان و زندگی این زنان بدانند، آنرا رویدادی عادی قلمداد کرده و اظهار می‌دارند که چنین مسائلی در کشورهای دیگر نیز اتفاق می‌افتد! یا بسیار بی‌شرمانه همچون همیشه برای آن سناریوپردازی می‌نمایند و آنرا به قول خود بە " استکبارجهانی" و" دشمنان نظام" نسبت می‌دهند! به همین دلیل است که مشاهده می‌کنیم محمد جواد لاریجانی، رئیس ستاد حقوق‌بشر! " دستگاه قضایی" روز یکشنبه چهارم آبان‌ ماه در مصاحبه با کانال 2 تلویزیون ایران، دیدگاه خود را در مورد اسیدپاشی‌های اصفهان و قصاص در ایران و نیز در اعتراض به گفته‌های احمد شهید، گزارشگر ویژه‌ی حقوق‌بشر سازمان ملل متحد در مورد ایران که امسال نیز یکبار دیگر رژیم ایران را به دلیل نقص حقوق‌بشر محکوم کردەاست، بدینگونه بیان می‌کند که '‌ نکند برخی از کشورهای بیگانه‌ در این رویدادها دست داشته‌‌باشند‌! نظیر قتل ندا‌ آقا‌سلطان در "آشوب‌های" سال 88‌'! وی همچنین در بخش دیگری از سخنانش اظهار می‌دارد که‌ 'چه‌ اتفاقی روی داده‌است که‌ در‌ کشورهای دیگر اتفاق نیافتاده‌ باشد‌!؟' وی سپس می‌افزاید: 'مسأله‌ی حقوق‌بشر بهانه‌ای است علیه‌ ما، زیرا ما قدرتمند‌ترین کشور منطقه‌ هستیم‌‌'! همچنین در رابطە با قانون قصاص می‌گوید که‌ 'قصاص یک حق ویژه‌ است و هیچ ارتباطی با دولت ندارد'‌!
براستی با شنیدن این سخنان‌، ناخود‌آگاه‌ لبخند تلخی بر لبان انسان نقش می‌بندد‌! و برای سرنوشت مردمی که‌ تحت حاکمیت اینان به‌ حیات خویش ادامه‌ می‌دهند‌، تأسف می‌خورد‌. تأسف برای مردمی که‌ در مقابل تمامی این بی‌حرمتی‌ها سکوت اختیار کرده‌اند‌.‌ مردم ایران و بویژه‌ زنان می‌بایست در تمامی شهرها علیه‌ این گفته‌‌های آقای لاریجانی دست‌کم به‌ اعتراضات خود ادامه‌ می‌دادند تا دروغ‌پردازی‌ و سناریوپردازی‌های تمسخرآمیز مسئولان رژیم را افشا نمایند‌.
آقای لاریجانی و امثال وی فراموش کرده‌اند که‌ مهره‌های مزدورشان از همه ‌‌سو ‌تحریک می‌شدند تا با زنانی که‌ به‌ قوانین ارتجاعی رژیم‌شان گردن ننهاده‌اند‌، اینچنین رفتار نمایند‌. اندکی پیش از واقعه‌ی اسید پاشی‌ها بود که‌ طباطبایی، امام جمعه‌ی اصفهان و نمایندی خامنه‌ای در این شهر در یکی از سخنرانی‌هایش در نماز جمعه‌ در رابطه‌ با بی‌حجابی گفته‌ بود‌: 'مسأله‌ی حجاب دیگر از حد تذکر گذشته است و برای مقابله‌ با بد‌حجابی باید چوب‌تر را بالا برد و از نیروی قهریه‌ استفاده‌ کرد‌". اگر به‌ این گفته‌ دقیق شویم بروشنی درمی‌یابیم که‌ دست‌اندرکاران رژیم علاوه‌ بر آنکه‌ در مقابل گردن ننهادن زنان بە حجاب اجباری مستأصل و درمانده‌ شده‌ و قصد دارند نیروهای خود را به‌ شیوه‌ی دیگر علیه‌ زنان سازمان دهند‌، اینگونه‌ سخنان به‌ نوعی به‌ مفهوم تئوریزه‌ کردن خشونت علیه‌ زنان است که‌ نتیجه‌ آنرا به‌ عینه‌ مشاهده‌ می‌کنیم‌.
رژیم هرگاه‌ با انتقاد شدید جامعه‌ی جهانی مواجه‌ می‌گردد‌، سناریوی شرم‌آوری را مطرح می‌سازد و جنایات خود را به‌ شیوه‌ای پرده‌پوشی نموده‌ و یا آنها را به‌ بقول خود، عوامل "استکبار جهانی" یا 'ضدانقلاب‌!' و توطئه‌چینی‌های آمریکا و... را مسبب این اتفاقات معرفی می‌کند‌. 
عاقبت سکوت‌!
این نخستین بار نیست که‌ زنان در ایران قربانی اسیدپاشی می‌گردند‌، (هرچند بسیاری از آنها بدلیل مسائل شخصی بوده‌است) اما با اینحال نیز به‌ تربیت فرهنگی و موازین قانونی حاکمیت ارتباط داشته‌است‌. در خصوص رویداد اخیر شهر اصفهان از همان بدو امر شک و تردیدها متوجه‌ عوامل افراطی و تندرو درون حاکمیت بود که‌ بمنظور "امر بمعروف و نهی از منکر" به‌ چنین اقداماتی دست زده‌اند تا زنان ایران را همواره در ترس و وحشت نگه‌ دارند و کاری کنند که‌ هیچگاه‌ به‌ آزادی حجاب فکر نکنند‌. 
این رویدادها هر چند توجه‌ افکار عمومی را به‌ خود جلب نموده‌ و احساسات مردم را تا حدودی تحریک کرد و در برخی از شهرها نارضایتی شدید مردم را بدنبال داشت‌‌، اما متأسفانه‌ نارضایتی‌ها در حدی نبودند که‌ حکام ایران را از نیات و مقاصد پلیدشان نسبت به‌ زنان به‌ عقب نشینی وادارد‌. هرچند رژیم ریاکارانه‌ این واقعه‌ را محکوم کرده‌ و خود را نسبت به‌ آن مبرا دانست‌، لیکن هنوز هیچکس در این رابطه‌ بازداشت نشده‌ و قربانیان نیز نظیر همیشه‌ بدون آنکه‌ قانونی جهت حمایت از آنها و التیام دردها و آلام بی انتهایشان وجود داشته‌ باشد‌، در حالیکه‌ باید چشم‌انتظار خشونت‌های دیگری ازسوی مردان باشند‌، تا زمان مرگ باید با این درد و رنج سرکنند‌. زیرا روشن است که‌ سرنوشت یک زن در کشوری چون ایران با چنین حاکمیت و فرهنگ و سنت مردسالارانه‌ و درعین‌حال با چهره‌ای اینچنین به‌هم ریخته‌‌، چه‌ می‌تواند باشد‌! این زن از انسانیت نیز تهی می‌گردد و فقط جسما زنده‌ است‌! این است انسان بودن نزد آنها‌! این است ننگ مردسالاری و حاکمیت جمهوری‌اسلامی‌!  ‌
 برگردان: سروش
  ‌    درشماره‌ی ٦٤٣  روزنامه «کوردستان» منتشر شده‌ است

رشد مبارزات مدنی در کردستان ایران

یکی از مقولات مهم فلسفە سیاسی و یکی از ابتدایی‌ترین مباحث جهان مدرن‌، تأسیس جامعە‌ی مدنی است‌. جامعەای دمکرات و آزاد نیازمند پیش‌زمینەی فکری‌ و فرهنگی است کە مبارزات مدنی در آنرا در شرایط گوناگون ایجاد می‌نماید. یکی از نیازمندی‌های اساسی و مهم مبارزه‌ی مدنی‌، آگاهی و هشیاری سیاسی جامعه‌ است‌. 
چند سالی است در کردستان ایران گفتمان مبارزه‌ مدنی و اجتماعی‌، بر فضای سیاسی و قشر روشنفکر کردستان بالگستر شده‌ و در چهارچوب سندیکاها و ان.‌جی.‌اوهایی کە در رابطە با محیط زیست‌، زنان‌، حقوق بشر‌، دانشجویان و کارگران و ... فعالیت دارند، متجلی است‌.
 
حفاظت از محیط ‌زیست و شکستن سلاح‌های شکاری‌، گردهمایی و فعالیت‌های فرهنگی ــ هنری و روشنفکری گوناگون‌، مباحثی در مورد حقوق پایمال شدەی زنان و دفاع از حقوق‌بشر‌، مقابلە با موادمخدر‌، قسمتی از مبارزات مدنی‌ای هستند کە در کردستان در حال شکل‌گیری می‌باشند‌. ممکن است در بخش‌هایی بدلیل فشارهای جمهوری‌اسلامی این فعالیت‌ها ابعاد محدودتری داشتەباشند، اما با توجە بە هشیاری سیاسی و پیشرفت‌های فرهنگی مردم کردستان و آن زمینەی غنی ملی کە مردم کردستان ایران از آن برخواردارند‌، مایەی دلگرمی و امید است و انتظار می‌رود کە در آیندەای نزدیک مردم در سطحی وسیع‌تر در حرکت‌های مدنی مشارکت داشتە باشند و با استفادە از موقعیت‌های ویژە‌، زمینە را برای مطرح ساختن خواستە‌ها و براە انداختن حرکت‌های وسیع‌تر در جامعە آمادە کنند‌. 
مبارزەی مدنی شیوەای دیگر از مبارزە سیاسی‌، ملی‌ و فرهنگی 
یکی از اهرم‌های فشار مهم برای متعهد ساختن سیستم حاکمیت بە ارج نهادن بە آزادی‌ها و حقوق مردم‌ وهمچنین یکی از عدم سکوت و بی‌تفاوتینمردم نسبت بە خودکامگی حاکمیت سیاسی در هر کشوری‌، حضور مبارزات مدنی در صحنە و پیشرفت آن است‌. بی‌دلیل نیست کە رژیم جمهوری اسلامی نگاهی خصمانە بە این حرکت‌ها در کردستان ایران دارد‌، بسیاری اوقات منتقدین فعال و هماهنگ کنندگان حرکتهای مدنی در سیستم و حکومت جمهوری‌اسلامی‌، به‌ "فعالیت علیه‌ امنیت ملی" و "دشمنی با خدا (محاربە)" متهم شده‌ و همواره‌ آنها را با فشار‌، تهدید‌، زندان و احکام ناعادلانە مواجه‌ می‌کند‌.
همانگونه‌ که‌ آقای محمد‌صدیق کبودوند‌، همچون سمبل‌ مبارزات مدنی و شخصیت بارز مدافع حقوق‌بشر کردها در کردستان ایران‌، به‌ دستور مسئولان رده‌ بالای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی‌، به‌ 11 سال حبس محکوم گشتەاست.‌ این سنگین‌ترین حکم برای یک فعال حقوق بشری محسوب می‌شود‌. البته‌ خود آقای کبودوند اظهار داشته‌" برای من، این کمترین حکم است در راه‌ آزادی و حقوق بشر در ایران."
*****
اگر اکنون احزاب سیاسی کردستان امکان رویاویی مستقیم با رژیم جمهوری‌اسلامی را ندارند یا این امکان بسیار کم است‌، مبارزات مدنی اقشار گوناگون جامعه‌ علیە این سیستم  و رژیم سرکوبگر می‌تواند خلاء موجود را تا حدی پر کند و فعالین می‌توانند تمامی اقشار و طبقات جامعه‌ چون زنان‌، جوانان‌، معلمین‌، دانشجویان‌، کارگران و ... را در سندیکا و ان‌.جی.‌اوهای مختص بە خود و بر مبنای ابراز مخالفت به‌ رژیم حاکم و "نه‌" گفتن بە آن سازمان دهند و آنانرا برای مقابله‌ با سیاست به‌ حاشیه‌ راندن و زیرپا نهادن آشکار حقوق بشر و ابتدایی‌ترین حقوق هرکدام از اقشار و طبقات جامعە تشویق نمایند‌‌.
بعنوان مثال‌ تردید نمی‌توان داشت کە آنچه‌ سال 1392 در شهر مریوان رویداد (‌پوشاندن لباس زنانه‌ بر تن یک مرد و گرداندن آن در سطح شهر بعنوان مجازات از سوی مسئولین جمهوری اسلامی‌)‌، بی‌احترامی آشکار مسئولان و سیستم قضایی جمهوری اسلامی ایران به‌ مقام زن بود. اما این حرکت با اعتراض وسیع فعالین مدنی مواجه‌ شده‌ و حتی مسئولان رژیم را از مواضع خود بە عقب‌نشینی واداشت‌. بدنبال این حرکت اعتراضی "کانون زنان و خانوادە" کە نهادی وابستە بە رژیم جمهوری‌اسلامی است‌، در بیانیەای اظهار داشت کە بە نمایش درآوردن مردی مندرس بە  لباس زنان در شهر مریوان‌، کاری ناشایست و غیرمسئولانە بودە و آنرا محکوم کردە و از پلیس این شهر خواستار شفاف سازی و پاسخگویی هستند‌. همچنین از سوی چندین نمایندەی مجلس شورای‌اسلامی این عمل نیروهای پلیس محکوم شد‌. 
اینگونە پاسخگویی‌ها و موضعگیری‌های رژیم‌، چە بمنظور آرام‌سازی اوضاع و چە برای جلوگیری از تکرار اینگونە اعمال‌، مؤید یک واقعیت است و آن اینکە حرکت‌های اعتراضی و مدنی‌، نە تنها در برخی موارد رژیم سرکوبگر را بە عقب‌نشینی وامی‌دارد،  بلکە در ارتقاء سطح هشیاری جامعە در رابطە با مسائل گوناگون تأثیرگذار است‌. 
در این رابطە لازم است کە احزاب سیاسی کردستان نیز حامی و مشوق و همکار حرکت‌های مدنی در کرستان ایران بودە بە رشد‌ و پیشرفت بسترهای آن یاری رسانند. هماهنگی و همکاری با مبارزات مدنی و عوامل اصلی این مبارزات‌، موجب پیوستن شمار بیشتری از مردم بە این حرکت‌ها شدە و‌ همچنین بی‌تفاوتی و عدم نشان‌دادن عکس‌العمل در مقابل ظلم و ستم و تبعیض و بی‌عدالتی و سرکوب هم‌زبانان و هموطنان‌، جای خود را بە مشارکت در فعالیت‌های مدنی خواهدداد‌. این حرکت‌ها علاوە بر اینکە باعث هوشیاری و پویایی جامعە و مردم‌ می‌شود، موجب می‌گردد کە سیمای فرهنگی‌، آزادیخواهانە و صلح طلبانەی مردم کردستان و محتوای امروزی و مترقی خواستەهایشان برای مردم ایران و جهان بهتر نمایان شود و سرکوب حرکت‌های مردم کردستان برای رژیم جمهوری اسلامی دشوارتر و پرهزینەترگردد‌. از سوی دیگر جامعە از لحاظ مدنی و عقلانی پیشرفت کردە و خردمندانە‌تر با مشکلات اجتماعی برخورد خواهدکرد‌.        
 کویستان فتوحی  
برگردان: هاورێ
درشماره‌ی ٦٤٤  روزنامه «کوردستان» منتشر شده‌ است